برقعی

دارم به این فکر می کنم که چه جوری بعضی ها انقدر روحشون پاک میشه  و توفیق این رو یدا می کنند که برای اهل بیت(علیه السلام) شعر بگند.

دیشب در برنامه ی کتاب باز سید  حمید رضا برقعی حرف های قشنگی می زد ...

وقتی مجری ازش پرسید چه جوری شعر میگی؟مخصوصا شعر آئینی؟

در جوابش گفت:《اگه من ی روزی عشق ماورائی را تجربه کنم دیگه نمیتونم شعر عاشقانه نگم..و الآن عاشق اهل بیتم و ارادت خاصی دارم بهشون و نمی تونم شعر ازشون نگم....و این جوششه...در واقع من به سمت شعر آئینی نمیرم  شعر آئینی به سمت من میاد...》

.

به نظر من شعر گفتن برا اهل بیت...

حس شاعرانه نمی خواهد...

ی دل شیدا میخواهد...

ی دل عاشق...

 ی توفیق بزرگ...

که به هرکس لیاقتش را نمی دهند...

قبل تر ها هم یک شعر از ایشون گذاشته بودم